Mannenweek (salta)

Hallo allemaal,
Hoe gaat het daar in het besneeuwde kikkerlandje ?
Hier nog steeds uitstekend! Heb weer vele leuke dingen gedaan deze week en er staan ook weer vele leuke dingen op de planning...

Maandag morgen werden we vroeg gewekt.
En vanaf dat moment wisten we het: de mannenweek was begonnen!!!
Het was een lange reis maar we hebben veel geslapen.
Of naja, Bautista en ik dan want mijn vader moest zoals gewoonlijk alle 11 uren achterelkaar gewoon door rijden. Maar na ongeveer 11 uur rijden kwamen we dan ook wel aan in het prachtige Salta.
Waar we maar meteen een bezoek aan de kapper hadden gebracht.
Bautista en mijn vader moesten geknipt worden dus daar zaten we een lange tijd, tot het bijna donker was. Daarna naar het hotel gegaan en daar alle spullen gedumpt, gedoucht en omgekleed. Vervolgens hebben we in een typische Saltaans restaurantje, typisch Saltaans gegeten.
Gestampte mais met kaas, niet heel lekker maar leuk om te proberen.

Dinsdagmorgen was weer een vroegen morgen.
Mijn vader moest gewoon werken en Bautista en ik zouden op dagtrip gaan. Dus om 07:30 vertrokken Bautista en ik in een klein busje met ongeveer 10 anderen naar de provincie Jujuy.
Waar we op allemaal verschillende plaatsen zijn gestopt om foto's te nemen. Zoals de 7 kleuren berg, een berg met 7 verschillende kleuren zand (was volgens mij al wel duidelijk haha). Erg mooi!
Bijna de hele dag hadden we er uitzicht op gehad, dus voor mij was dat wel een hoogte punt! Ook hadden we bij iedere stop overal kraampjes met typische Argentijnse spulletjes, en dan merk je het....
het "kijken, kijken maar niet kopen" wat ze over Nederlanders zeggen is toch wel een beetje waar.
Iedere keer als ik terug de bus in kwam zag ik iedereen uit de groep met heel veel souvenirtjes terugkomen. Maar aan het eind van de dag kon ook ik me niet meer inhouden. Het was tegen onze verwachting in erg kout, en met onze korte broeken waren daar dus niet echt goed opgekleed. Daarom kon ik het kopen van een poncho niet weerstaan...
Als een echte Argentijn liep ik rond tussen de lama's.
Ik voelde een band ontstaan met die lelijke dieren... En kon het daarom niet over mijn hard krijgen om lama vlees te eten als lunch. Ik had het bijna willen bestellen, tot dat ik het lieve kleine lamaatje van eerder op de dag weer in mijn gedachte voor me zag, haha. Maar lekker zou het vast niet gesmaakt hebben aangezien het normale koeien vlees al niet echt super was.

De middag was zoals de ochtend, van stop naar stop gereden en enorm genoten. Rond de avond kwamen we weer aan in het hotel en zijn daarna naar een "all you can eat out of the asado" restaurant gegaan.
Dat maakte de lunch dus meteen goed! Ik heb heel veel vlees gegeten waaronder de staart van een varken, en een worstje dat bereid wordt met koeienbloed.... ja echt smakelijk klinkt het niet, dat dacht ik ook toen mijn vader enthousiast vertelde wat we voorgeschoteld kregen.
Maar goed een uitwisselingsjaar is voor deze culturele ervaring dus ik heb het maar geprobeerd. En wat denk je? het is nog viezer dan het klinkt, die koeienbloed worst dan. Maar naast dat we al die bijzondere dingen waren er natuurlijk gewoon ook overheerlijke stukken vlees!
Dus met een TE volle buik zaten we nog even na te tafelen met een glas fernet. Fernet is een drank die in Argentinië veel gedronken word op feestjes, maar deze nacht dus ook. Want mijn vader zij dat het goed voor mijn buik was na zoveel vlees...
(eerste keer dat ik een ouder hoor zeggen dat alcohol goed is voor je buik) ...maar nee helaas het heeft niet geholpen.Me buik deed gewoon nog pijn toen we wakker werden. Maar het kon ons (Bautista en mij) er niet weerhouden van een nieuwe dagtrip. Een dag trip wat begon met een lange rit door alle bergen, ook weer super mooi maar wel een beetje lang. En ook voor de gids aangezien ze (naast haar wel goeie verhalen) bij iedere schuine berg (veel), een associatie met een zinkende boot maakte. Dus na die lange rit was het wel even fijn dat er een nieuwe stop was! Toen we aankwamen bij het wijn museum stapte we uit de bus en constateerde we dat we met onze lange broeken en truien weer de verkeerde kleren hadden aangetrokken. Want pfffoe wat was het warm in tegenstelling tot gister! Daarom konden we niet wachten om terug de bus met airco in te gaan... dus we hebben snel een fles wijn gekocht en zijn we terug gegaan. Mijn buikpijn begon intussen heel erg te worden (!) dus ik heb de hele terug weg geslapen.

Dag 4 deed mijn buik nog steeds pijn...
Dus op weg naar een nieuw hotel zijn we ergens gestopt om coca te kopen. De plant waar je cocaïne van kan maken.
Die groeit in de provincie Salta en die heeft helende krachten.
Of naja, het is goed voor je buik! Dus ik heb de hele dag dus lekker op blaadjes kunnen sabbelen. Me buikpijn was inderdaad iets minder maar dat kan ook toeval zijn. Verder op weg naar het nieuwe hotel maakte we ook een stop op een andere plek voor mijn vaders werk.
Een plek met helemaal niks! het was super warm en een beetje saai maar we hadden het aan mijn vaders werk te danken dat we überhaupt hier in Salta konden zijn, dus dat maakte alles eigenlijk ook wel goed!
In de avond kwamen we dus weer aan in een nieuw hotel, die nog steeds in de provincie Salta was maar iets dichter bij Avellaneda en een andere plek waar mijn vader weer moest werken.

Dus dag 5 hebben Bautista en ik de hele ochtend in een tankstation gezeten (lekker kout) terwijl mijn vader weer hard moest werken.
En toen hij dat ook had afgerond konden we weer terug naar Avellaneda.
Toen we thuis kwamen, kwamen we er meteen ook achter dat ik hier al 5 maanden ben! Klinkt echt veel, en maak me nu al zorgen dat ik al bijna weer terug moet... aangezien de tijd hier wel heel snel gaat!
Maar dat vergeet je ook zo weer als je denkt aan alle dingen die nog op de planning staan.

Zoals zaterdag avond....
Zaterdag avond stond eigenlijk een schuimparty op de planning.
De schuimparty stond beschreven als de beste party van de zomer.
Voor mij begon het ook wel op het beste feest te lijken omdat ik eindelijk een keer uit kon gaan in korte broek..! haha
Om ongeveer 01:00 uur gingen we naar de previa (feestje voor af).
Van het begin af aan al erg gezellig en zo liepen we (mijn vrienden en ik) van af de previa naar de disco. Dat dit HET feest van de zomer was kon je zien want er waren super veel mensen...
Gelukkig ben ik een kop groter dan de meeste Argentijnen en kan ik nog gewoon blijven ademen in de rij.
De rij ging nog best snel en mijn vrienden liepen samen met vele andere in een snel tempo langs de uitsmijters naar binnen.
Ik probeerde ze nog bij te houden maar nee...
De twee mannen hielden me weer tegen en daar sta je dan alleen....
Document! Schreeuwen de twee mannen en ik voelde de bui al hangen.
Die heb ik niet zeg zelfverzekerd, en begin mijn levensverhaal aan die twee mannen te vertellen. Maar dat duurde ze te lang, ze kapte me af en zijden dat ik gewoon een Argentijns document moet hebben.
En de discussie begon weer opnieuw! Ik ben een uitwisseling student uit Nederland met Argentijnse vrienden die in de disco op me wachten.
Ga naar huis! Schreeuwde de mannen weer.
Nu met iets minder zelfverzekerd kijk ik om me heen en ik vraag: hoe?
Overal stonden mensen dus terug lopen zou niet gaan.
De mannen zijden dat ik richting de deur moest lopen en voor de opening weg kon. Maar eenmaal zo dicht bij de deur waagde ik het er op om een stap naar binnen te zetten. 1 seconde leek het er op dat ik had gewonnen... maar helaas werd ik weer tegen gehouden.
Tja... daar liep ik dus alleen naar huis om de hele nacht zielig alleen films te gaan kijken.

Ja beste lezers, het leven van een uitwisselingstudent is mooi maar gaat niet altijd over rozen....
Maar ik heb nog steeds niks te klagen aangezien ik vrijdag al weer mijn volgende reis ga maken. Brasil here we come!!!