Appeltaart met mate

Al meer dan een maand hier! Appeltaart met mate (een Argentijnse drankje), een mooi symbool om te vieren dat deze twee culturen al een maand goed samen gaan. In deze maand is er al veel gebeurd met deze week als uitblinker. Ga er dus voorzitten, het zal een lang verhaal worden!

De maandag kort samengevat, school, zwemmen, tango.
Het leven hier begint hier al wat normaler te worden dus met school moet ik van sommige leraren volledig mee doen heb dus mijn eerste huiswerk en toets te pakken. jippie....
5 volle A4'tjes vol met Spaans gezeur over de jeugd van tegenwoordig.
Dat gaat veel werk worden om te leren maar voor me Spaans mooi mee genomen.

Dinsdag gingen Bianca, me moeder en ik op zoektocht naar een overhemd voor de disco, en een Argentijnse sim kaart.
Toen we in de telefoon winkel stonden kregen we een belletje van een AFS vrijwilliger of we even langs konden komen voor een gesprekje.
Van dat soort belletjes word ik altijd nerveus..
En al helemaal toen Bianca zij dat het over mijn veiligheid zou gaan!
Dus na het kopen van een overhemd en een sim kaart zijn we naar het huis van de AFS vrijwilliger gegaan. Met me hart in me keel liep ik het huis binnen. Je familie maakt zich zorgen, daar begon het gesprek mee...
Dus ik dacht, oooh god! daar gaan we!
.... Over jou DCD, ging hij verder.
Een aantal dagen geleden had ik de huistelefoon kapot gemaakt en mijn gast familie verteld dat ik DCD heb, en er dus niets aan kon doen.
Op z'n Nederlands al erg moeilijk uit te leggen dus laat staan op z'n Spaans. Ik had dus gezegd: google het.
Gek genoeg zij Wikipedia iets over hart klachten, ondanks dat die van mij in me keel zit (maak de grap zelf maar) is d'r niks mis mee.
Dus nadat op z'n Spaans uitgelegd te hebben, en de conclusie was dat ik een grote "boludo" (Spaans voor sukkel) ben, zijn we naar huis gegaan.
Het is natuurlijk erg fijn om te weten dat mijn familie het niet erg vind als ik wat kapot maak en me daar dus ook geen zorgen over hoef te maken. Naast dat was het gesprek ook erg fijn omdat ik op deze manier mijn Spaans heb kunnen bewijzen aan AFS. Dus toen ik thuis kwam kreeg ik het berichtje dat mijn Spaans vooruitgang heeft geboekt, ik nog wel moet oefenen maar voor nu goed genoeg was!
Dus geluk bij een misverstand!!!

Woensdag ben ik naar school, de kapper, zwemmen en tango geweest.
Me vader reist doordeweeks heel veel voor z'n werk en aangezien me moeder hem ging opzoeken hadden Bautista en Bianca het reik voor ons alleen. Dat heeft een lange en hele gezellige avond opgeleverd!

Maar de donderdag morgen wel erg lastig gemaakt.
Normaal zet ik de wekker maar die druk ik uit tot me moeder me komt wakker makken. Dit keer was ze er niet, dus kroop ik na de 6e wekker eindelijk me bed uit. Ondanks dat ik de donderdag wat moe was, was het een hele leuke dag! Er zit een Argentijnse jongen op mij school die vorig jaar met AFS naar Nederland geweest, en dus Nederlands spreekt.
Ondanks dat de school heel klein is zie/spreek ik hem bijna nooit.
Maar donderdag toevallig wel. Een leraar die mij geen les geeft en dus niet weet dat ik Spaans versta vroeg hem om iets te vertalen.
Van af daar bleven we praten maar omdat Nederlands spreken mij meer moeite kost en ik steeds Engelse woorden er tussen gooi zijn we overgeschakeld op z'n Engels. Erg fijn dat er iemand op school is die de Nederlandse cultuur kent en begrijpt hoe het is om een exchange student te zijn. We bleven iets te lang door praten, dus toen ik zij shit ik moet naar de les! zij hij: nee, dit is Argentinië. Dus in plaats van les ben ik nadat we uitgesproken waren met een paar jongens uit mijn klas mee geweest naar een lokaal waar de voorbereidingen voor de dag van de studenten waren. Daar werd geschilderd, gepraat en genikst.
Erg gezellig! De jongens nodigde me uit om met hun en de rest van de klas te komen feesten. Dus mijn avond was meteen ook vol geplant.
De Argentijnse feesten beginnen erg laat dus ondanks dat het heel leuk was ben ik maar kort gebleven want ik ben dat late opblijven nog niet gewend.

Vrijdag was dan eindelijk de dag waar iedereen zich lang naar toe heeft geleefd "de dag van de studenten" een feestdag voor studenten waarin word, gefeest, gelachen en gehuild. Iedere klas voert een dans uit voor de hele school en ouders en leraren die kijken. In de dans van mijn klas danste alleen maar meisjes dus ik kon ook toe kijken.
Of naja.. als er geen 17 (niet overdreven) meisjes om me heen stonden die stuk voor stuk met me op de foto wouden. Nu ook jongens komen naar mij toe voor foto's want naar hun zeggen ben ik een echte hit.
Het is namelijk in om een foto met mij te nemen en op sociaal media te plaatsen. Beroemd zijn is dus hard werken!
Dat is ook wat Bianca nu begint te merken, aangezien ook mensen met haar op de foto willen omdat ze "familie" van mij is.
Maar van wat ik dus heb gezien is de dag van de studenten een hele leuke dag wat vooral gericht is naar de 5e klas.
Het is namelijk een feest om 3 maanden te vroeg afscheid van ze te nemen en ze succes te wensen bij hun volgende opleiding.
Dat is dus ook waarom er word gehuild. Wat ik eigenlijk niet snap...
Ook de middag was hard werken, Bianca en ik gingen een appeltaart bakken voor zaterdag. Dus een grote troep, en een prachtige appeltaart gemaakt! In de avond ging in het park het feest van de dag van de studenten door, ik was alleen zo uitgeput van taart bakken dat ik vroeg naar bed ben gegaan.

Zaterdag was het dan zover, mijn eerste maand zat er op!
Dus de taart kon aangesneden worden en tot grote opluchting vonden ze het lekker! Eten is hier een centraal ding en ik vind het leuk om ze Nederlandse dingen te laten proeven dus recepten zijn altijd welkom!
In de middag kwamen twee vrienden van Bianca en een Hongaarse jongen van AFS langs. Ze wonen niet in dezelfde stad als ik maar wel in de buurt. Best gezellig!
In de avond na dat ze weg waren hebben we avond eten gegeten en zijn Bianca en ik naar bed gegaan. Want het zou weer een late avond worden, poging nummer twee om de disco in te gaan. Dus na een uurtje slaap ingehaald te hebben zijn we gaan omkleden en naar de previa (feestje voor de disco) gegaan en om 02:00 naar de disco.
De rij was echt mega dus na lang wachten was het niet moeilijk om binnen te komen. Voor een eerste keer was het wel leuk maar tegelijkertijd ook ongemakkelijk. De andere muziek, mensen en uitgaanscultuur laten je voelen als een sukkel.
Maar hoe vaker ik zal gaan hoe minder dat zal worden!
Om 05:30 kwamen we uitgeput thuis, dus zijn meteen gaan slapen.

Zondag morgen om ongeveer 12:00 werden we wakker voor de zondagmiddag asado bij opa en oma.
Lekker en gezellig!
toen we thuis kwamen heb ik wat energie opgedaan want om 15:30 gingen alle AfS'ers tuinieren.
Het was de dag van de vrede, dus in het park van Reconquista een peace teken gemaakt van bloemen.
Dat duurden wel wat lang dus ik had geen tijd en energie meer om een blog te schrijven.

En omdat je hier naar een planning niet hoeft te vragen had ik gister op het moment dat ik wou schrijven geen tijd om te schrijven.
Dus een beetje laat, maar de update is weer gedaan!
Zoals jullie gemerkt hebben met de foto's van vorig verslag heb ik de
Argentijnse mañana, mañana cultuur helemaal te pakken.
Omdat ik nu moet opschieten beloof ik de foto's van deze week mañana (morgen) er op te zetten!